Is er iets frustrerender dan dat de moeite van gezond eten niet wordt beloond? Dat je ondanks alle inspanningen elke middag je broekriem losser moet doen en het liefste in je joggingbroek schiet zodra je thuis bent? Buikpijn, kramp, opgeblazen buik. ZO vervelend!

Niet altijd ligt de oorzaak van je klachten in wát je eet. Soms is de manier waarop je eet de boosdoener. Hoe dit zit, lees je in het volgende blog.

Zelf heb ik er jarenlang last van gehad. Die eeuwige opgeblazen buik, elke avond weer. Tegenwoordig weet ik meestal precies wanneer 'ie komt. Namelijk als ik weer eens hummus of doperwtjes wil eten, gewoon omdat ik het héérlijk vindt. Voor mijn darmen zijn peulvruchten in ieder geval absoluut geen goed idee. Maar dit is niet waar dit blog over gaat. Want de opgeblazen buik van vroeger, die is er niet meer. Die kwam namelijk niet door wát ik at, maar hóé ik at. Ja, zelfs dát speelt een belangrijke rol in jouw gezondheid. 

Want zelfs al ben je nog zo bewust bezig, eet je braaf elke week je vette vis, zet je dagelijks je tanden in een flinke berg met groente, twee stukken fruit, een handje noten en zaden en probeer je de snoep en bewerkte voeding zoveel mogelijk te vermijden... dan nóg kun je last hebben van een opgeblazen buik. Wil je weten hoe dit zit? Lees gauw verder!

Jouw verteringssysteem wordt op verschillende manieren beïnvloed. Stress, je voeding, medicijngebruik, beweging... Maar een van de meest voorkomende én gemakkelijkste aan te passen is toch wel het 'hoe vaak' je eet; in therapeutenland ook wel de maaltijdfrequentie genoemd.

Er bestaan hierover veel misstanden. Namelijk het veelgehoorde advies hierover is: eet liever 6 kleine maaltijden per dag dan 3 hele grote. Maar waarom dan eigenlijk?

Als we 6 kleine maaltijden per dag zouden eten dan:

• voorkom je gedurende de dag dat je vreselijke honger krijgt en je jezelf niet meer kunt inhouden.
• zou je je bloedsuikerspiegel stabiel houden.

Misschien verwacht je het al een beetje, maar ik ben het hier niet zo mee eens. Wat hierboven staat is in mijn ogen dan ook voor meer dan 50% twijfelachtig.

Elke keer wanneer je iets in je mond stop verstoor namelijk je JUIST de bloedsuikerspiegel. Die bloedsuikerspiegel die net weer een beetje in balans was na het eten van de eerdere kleine maaltijd. Het duurt namelijk enkele uren voordat je bloedsuikerspiegel weer stabiel is, nadat je iets hebt gegeten. Ga je voordat die hersteld is opnieuw eten? Dan krijgt 'ie weer een oplawaai en begint het verhaal weer opnieuw. Maar ditmaal heeft je alvleesklier geen voorraadje insuline (het hormoon dat je bloedsuikerspiegel moet verlagen), want die had 'ie al verbruikt bij je eerste maaltijd. En daardoor is je bloedsuikerspiegel steeds minder goed te reguleren.

En die vreselijke honger dan? Die ontstaat eigenlijk doorgaans door een enorm schommelende bloedsuikerspiegel die zich net in een flinke dip bevindt. De dip waarin je jezelf steeds opnieuw eet, als je elke paar uur iets in je mond stopt. 

Het meest belangrijke van alles: dit advies kan er zelfs toe bijdragen dat je vertering slechter gaat werken en jij dus elke avond met die opgeblazen buik zit!

Ben jij een 6-kleine-maaltijden-per-dag-eter (ook dat stukje chocolade en die paar dropjes waar je tussendoor van snoept horen daarbij!)? Dan heeft je alvleesklier het onwijs druk. Je alvleesklier heeft heel simpel gezegd twee belangrijke overkoepelende rollen in je vertering: het produceren van spijsverteringsenzymen en het produceren van bloedsuiker regulerende hormonen. Maar hiervoor krijgt je alvleesklier slechts één portie energie, dat 'ie over deze verschillende taken moet verdelen.

Eist je bloedsuikerspiegel alle aandacht op? Dan blijft er minder energie over voor de spijsverteringsenzymen. Want die bloedsuikerspiegel MOET namelijk in balans worden gehouden, anders word je vrijwel direct ziek, zwak en misselijk. En die spijsverteringsenzymen zijn de werklui die je voedsel in kleine opneembare stukjes knippen, zodat je lijf ze kan gebruiken. Gebeurt dit niet of onvoldoende? Dan komen die kleine voedseldeeltjes in je darmen terecht en is het feest voor je darmflora. Die gaan los op de onverteerde vetten, eiwitten en koolhydraten, waardoor gasvorming ontstaat. De opgeblazen buik is een feit.